west2est.reismee.nl

Dag 29 Liepaja - Ventspils

Dag aan de arbeid.

Na een paarrustige dagen stond er vandaag weer een echte etappe op het programma.

Ik had gisteravond mijn fiets in de fietsenstalling van het hotel gezet en mijn oog was gevallen op twee overduidelijke reisfietsen. Vanmorgen aan het ontbijt vermoedde ik al dat twee Duitsers de fietsers waren. Je herkent ze aan de kleding en vooral aan flink bunkeren. Na het ontbijt ging ik naar de kamer om spullen te pakken en op de gang kwam ik een van de Duitsers tegen die in vlekkeloos Engels tegen mij begon. Toen ik aangaf ook wat duits te kunnen werd hij helemaal blij. De andere fietser had ook zijn kamer verlaten en we bespraken kort onze reizen. De een was op weg naar Duitsland en zocht de kortste weg naar Litouwen aangezien dit een veel fietsvriendelijker land is dan Letland. Hij had een paar weken geleden de plannen omgegooid toen hij dagen achtereen windkracht 5 tot 7 tegen had gehad. De ander ging op weg via Finland naar de Noordkaap. We spraken na het uitchecken op de parkeerplaats nog even na en ik wisselde mijn gegevens uit met Ralf (de Noordkaap ganger), zodat we elkaar wellicht in Riga zouden treffen en vanaf daar wellicht samen op weg naar Tallinn zouden gaan.

Door dit gezellige onderonsje was het al half 10 geweest voor ik op de fiets stapte. Ik ging op weg naar de noordelijke pier. Daar kwam ik er achter dat mijn navigatie niet opnam en ik dus de eerste 5,2km had gemist. Deze heb ik snel aangezet (niet gelogd is namelijk niet gebeurd) en ben weer op pad gegaan. De eerste wat langere stop was bij de noordelijke forten, zo'n 10 kilometer ten noorden van van Liepaja. Hier waren door de Russen in de 19e eeuw enorme forten gemaakt die later nog verstevigd zijn. Toen bleek dat dit fort op de verkeerde locatie gebouwd was hebben ze het geprobeerd op te blazen, maar het was zo stevig dat dit mislukte. Nu liggen de ruïnes als een soort golfbrekers in de baai. Zouden ze dit bedoelen met een extreem duurzaam gebouw?

Na het volgende dorp hield het asfalt op en werd de weg een breed grindpad. Ik had vanmorgen niet gekeken naar de route en dus ook niet gezien hoeveel onverharde wegen er in zaten, maar gelukkig was na een kwartier fietsen het asfalt weer terug.

Ik kwam weer op een doorgaande provinciale weg. Gelukkig was het door de nationale feestdag helemaal niet druk op de weg, maar afwisselend was anders. Vele tientallen kilometers ging de weg zo door en de enige plekken om te stoppen waren de bushaltes: een bankje met een paal er naast. Ook schoot het nog niet op.

Het spannendste wat ik zag was een dode das in de berm. Zo liggend op zijn rug zag het er best wel zielig uit. Ik vroeg mij af wat hem de das had omgedaan? Even later werd ik nog getracht blij te maken door een letterlijke dode mus.

Na in totaal 70 kilometer fietsen had ik de enige plaats van betekenis onderweg bereikt. De eerste attractie was een replica van een belangrijke houten brug met een waterval er onder. Er was een cafetaria bij en daar heb ik met uitzicht op de waterval, de brug en mijn fiets even gevierd dat ik de 3000km had bereikt. Ik had er nog maar ongeveer 800 te gaan.

Na de lunch kwam ik na een paar kilometer het echte centrum van het dorp tegen met een supermarkt. Nog even extra cola ingeslagen en de opwaardering en databundel geregeld voor Letse simkaart. Het was nu nog bijna 50km.

Ongeveer halverwege de middagetappe stond er ineens een heel modern en groot gebouw langs de weg. Zou het een hotel of appartementencomplex zijn. Maar de grote ketels aan de zijkant verraden dat dit een bierbrouwerij was. Er liepen wat mensen op de parkeerplaats dus ik ging er ook op af. Eigenlijk was de winkel gesloten maar een medewerkster van de brouwerij liet iemand voor mij een bierpakket kiezen. Ik glipte er achteraan en mocht ook snel wat uitkiezen. Ze brouwden alleen pils en donker bier dus ze hadden ook maar keus uit twee pakketten van drie flessen: 2 lichte met 1 donker bier of 2 donkere met 1 licht bier. Gezien mijn ervaring met donker bier in Polen en Litouwen (het smaakt als waterige koude koffie met heel veel suiker) koos ik voor het pakket met 1 donker biertje. Ik had helaas geen gepast geld maar alleen een briefje van 20. Ze begon wat moeilijk te kijken en pakte haar rekenmachine. Ik legde er 40 cent bij om het wisselgeld te vergemakkelijken (het pakket was 3,35) maar dat begreep ze niet helemaal. Ze telde het bedrag uit wat haar telefoon aangaf als wisselgeld van 20 euro en legde dat voor mij neer. Om aan de 16,65 te komen maakte ze handig gebruik van mijn 40 cent. Ik probeerde uit te leggen dat ik 20,40 had betaald en wel minimaal 17 euro terug wilde. Maar dat viel haar niet uit te leggen. Na enkele minuten gaf ik de strijd op. Ik had liever gehad dat haar basis Engels niveau nog wat lager geweest was (ze kende alleen de woorden Dark en Light), maar dat ze wat beter wat bijles in rekenen had gekregen en nam mijn verlies en telde dit dan maar als feestdag toeslag. Ik liep de winkel uit en de dame had de winkel nog niet gesloten of de volgende auto kwam het terrein op halen voor een bierpakket. Ze had er zo deze dag haar handen vol aan.

Ik had gezien dat er naast de geplande route nog een weg naar de eindbestemming liep die iets dichter langs de kust lag. Bij de afslag hier naartoe viel me al meteen op dat in elk geval het eerste stuk niet geasfalteerd was. Om 20 kilometer onverharde wegen te nemen terwijl het al 5 uur geweest was vond ik iets teveel van het goede. Ik koos de doorgaande route. De bebouwing langs de wegen werd langzaam aan voller en niet ver voor Ventspils zag ik zelfs een heuvel met skilift er op. Dat viel zo vandaag wel érg uit de toon. Maar het was een teken van de beschaving die zich aandeed. Het appartement bleek een vakantiehuisje in een tuin te zijn. Prima. Na opfrissen en een biertje van de brouwerij van vanmiddag, heb ik boodschappen gedaan voor het ontbijt en de lunch. Morgen eindigde ik in een klein dorp en als de plaatsen onderweg zo waren als vandaag moest ik rekening houden dat ik ook zonder winkels of restaurants onderweg moest kunnen overleven.

Daarna door het centrum rondgefietst en op zoek naar een restaurant. Bijna alles was op deze feestdag dicht, maar een traditioneel Lets ogend restaurant was nog open. Hier heb ik genoten van een driegangen menu en was ondertussen aan het Appen met mijn nieuwe fietsvriend Ralph. Hij zou eigenlijk donderdag vertrekken uit Riga naar Tallinn, maar wilde ook nog wel een dagje wachten om samen op te gaan fietsen. Echt super sympathiek. Ik ga er vanuit dat hij geen kwade bedoelingen heeft en zo wel, dan heeft hij wel een hele complexe manier gevonden om slachtoffers te vinden.

Terug in het appartement bleek het donkere biertje ook best lekker te zijn. Dus was het uiteindelijk toch wel prima dat ze niet bierpakketten verkochten met alleen 1 biersoort. Ook hadden ze in de supermarkt waar ik was geen alcoholische dranken (zou dat hier in Letland niet mogen?) Dus was ik uiteindelijk erg blij met mijn bierpakket.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!