west2est.reismee.nl

Dag 30 Ventspils - Roja

Alleen op de wereldfiets.

Na een korte rit de stad Ventspils uit kwam ik langs een mooi meer en keerde toen linksaf op een hele lange vrijwel rechte weg zonder dorpen of steden. Na 33 km ben ik de weg afgeslagen naar een radiotelescoop. Ik was van plan even wat foto's te maken en kort te pauzeren, maar toen ik aankwam bij het bezoekerscentrum werd ik van harte welkom geheten en gevraagd of ik geïnteresseerd was in een rondleiding. Dat was ik wel. Nu moest hij met pijn in zijn hart vragen om 4 euro entree wat direct afrekende. Dat viel reuze mee, ik had gerekend op een hoger bedrag.

Mijn fiets mocht naar binnen en gingen we als eerste naar bovennaar de meteorieten tentoonstelling. Ik mocht proberen een stukje meteoriet op te tillen maar op zo'n klompje ter grootte van een flinke kei verkijk je je wel. Dat dingetje woog 48 kilo!

Daarna gingen we naar buiten en deed hij alles op slot en gingen we gedrieën aan de rondleiding beginnen. Zijn dochtertje ging ook mee. Ik werd wel verzocht warme kleding aan te trekken en een zaklamp mee te nemen. Had ik mijn hoofdlamp toch een keer nodig deze reis.

Lopend over het terrein kreeg ik uitleg over de historie van het dunbevolkte gebied en van deze plek. Zo hebben de Russen deze plek 25 jaar voor de Amerikanen verborgen weten te houden. We klommen ondertussen in de toren van de kleinste telescoop (die door de Russen was meegenomen toen ze hier overhaast vertrokken zo'n 25 jaar geleden) . Ik had af en toe moeite om naar boven te klimmen maar de gids deed dat heel handig met zijn dochter nog op zijn arm. De verhalen bleven komen. In een volgend gebouw ging de zaklamp aan en liepen we via een lange tunnel naar de volgende telescoop. Dit was een rechte tunnel van een meter breed, ongeveer 2 meter hoog en 684 meter lang. Ik kan je vertellen dat dat een hele lange tunnel is. Verhalen over het WK voetbal in Mexico wat ze hier konden ontvangen werden afgewisseld met verhalen over de gevolgen van het sovjetbewind in Letland. Allemaal erg interessant.

Bij de tweede schotel aangekomen gingen we naar buiten waar ik even in de oude Russische schotel mocht klimmen. Die hadden ze achtergelaten want hij was te groot om mee te nemen.

Inmiddels stond er een nieuwe telescoop op het dak. Daarna gingen we naar de grootste telescoop van 24 meter doorsnede. Hij verontschuldigde zich dat ik hier niet in mocht maar ik antwoordde dat ik het al een fantastische ervaring had gevonden.

Terug bij het bezoekerscentrum kreeg ik nog een tip om ergens bij een zandpad de bossen in te gaan omdat daar een mooi stuk rivier zou zijn. We namen afscheid en ik stapte weer op de fiets. Het was inmiddels al bijna twee uur later dan ik hier was aangekomen, maar had zo toch even heel iets bijzonders en onverwachts meegemaakt.

Daarna was het eerst weer de stuk lange weg. Bij de aangewezen plek de instructies opgevolgd en na een paar honderd meter zandpad kwam ik er aan. Dat ik stukken had moeten lopen was ik meteen vergeten. Wat een mooi stuk natuur!

Ik peuzelde hier mijn lunch op en zat nog even te genieten in het zonnetje toen de plicht weer riep. Het was inmiddels bijna 2 uur en ik had nog niet eens de helft van de dagafstand gefietst. Bovendien moest ik nog zeker 40 kilometer langs deze weg fietsen. De gids had mij beloofd dat dit stuk de beste weg van Letland was. Ik snapte wat hij bedoelde: het asfalt lag er keurig bij en er kwam hier bijna niemand. Ik heb de hele weg van 70 km denk ik 10 auto's gezien. Ik heb op deze weg heel wat meer wilde rode vossen gezien. Zodra ze mij opmerkten vluchten ze pijlsnel weg, maar door hun opvallende kleur waren ze desondanks goed te zien.

Na flink wat uren doorfietsen (er waren hier niet eens bushaltes om even te stoppen en te zitten) kwam ik bij Kolkas. Aan de de Oostzee-zijde hadden ze nog een indrukwekkende houten toren gebouwd. Helaas kwam mij maar net boven de boomtoppen dus de kaap kon je hier niet zien. Even verderop kon je naar de kaap van Kolkas. Hier eindigde de Oostzee en begon de baai van Riga. Door de scherpe hoek van deze kaap kon je het goed zien.

Het was inmiddels bijna half 5 en ik had nog ruim 30 kilometer te fietsen dus sprong ik weer op de fiets. Bij de klif bij Melnsils en bij de witte duinen van Purciems ben ik ook nog even gestopt. Even na half 7 kwam ik aan bij het guesthouse. Ik kon begrijpen waarom deze een extreme 9,9 beoordeling had op booking. Prachtige locatie, uitstekend verzorgde kamers en een gemeenschappelijke ruimte op zolder die uitkeek over de zee.

Na even boodschappen te hebben gedaan en eenvoudig gegeten te hebben (open restaurants hadden ze hier niet) ben ik maar lekker plaatjes gaan draaien op zolder. Toen de vrouw des huizes thuis kwam mocht ik ook weer even wassen. Het was nog maar een paar dagen geleden dus dit keer hoefde alleen de fietskleding, maar dit soort kansen moet je altijd pakken.





Reacties

Reacties

Pauline

Goed dat je ook tijd neemt voor iets wat onverwacht op je pad komt

Arwin

Eerste dag zonder bier?

Sjoerd

Nee hoor, Arwin :-)
De supermarkt verkocht gewoon bier en ik had nog een Uzavas van gisteren over. Het blijft wel vakantie, natuurlijk!

Piet van Steijn

Sjoerd je hebt weer een bijzondere ervaring meegemaakt, fijn dat iedereen van jou verhaal kan meeleven!! (hoe is het weer? ...koud?

Diana &Mark

We lezen dagelijks je verhalen! Vast dag item geworden hier inmiddels ;-) haha.
Wat een schitterende omgeving trouwens zo te zien op de foto's! Vooral die waar je je lunch hebt opgepeuzeld. Werkelijk prachtig!
Veel plezier met Mike en de mannen morgen/overmorgen (?).
Gezellig!

Joke (tante) haha

Ha Sjoerd heb het ook nu weer met plezier gelezen en ik blijf het geweldig vinden hoe jij dat allemaal
doet en wat je onderweg kunt beleven. Veel succes de volgende kilometers want het zijn wel afstanden zeg. Hoop voor je dat het droog blijft en aangenaam fietsweertje wordt. veel gr. van hier .

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!