Ziek!

Vannacht al een paar keer wakker geworden met kloppingen, koude en warmte tegelijk en het eten wat als een steen op de maag lag. Om 8 uur klopte Michael aan dat hij naar zijn werk ging. Dat was voor mij het teken om op te gaan staan. Helaas ging dat niet zo lekker. Ik werd vrijwel direct misselijk. Als het al niet leuk is om thuis ziek te zijn, in het huis van een vreemde is dat helemaal balen. Daar kwam een flinke overgeefsessie, waardoor het eten van de Boekenwinkel er in elk geval niet meer in zat. Zouden er boekenwurmen in dat veganistische voedsel gezeten hebben? Daarna ging het heel kort weer beter, maar daarna zakte het weer in.

Op halve kracht heb ik toen de tassen weer ingepakt, de fiets uit de garage gehaald en opgeladen. Daarna in vol tenue met extra windjack aan vertrokken. Het enige wat ik op had was een plak suikerbrood en water. Ik was dus nogal gammel maar ik had afgesproken voor 17u die middag bij mijn b&b van die avond te zijn omdat de eigenaresse om half 6 op de trein wilde. Na wat eerste mooie omgevingskilometers via een fietspad tussen de bossen door de stad Leer uit kwam ik na een half uur op een saaie provinciale weg met fietspad ernaast. De kilometers gingen erg zwaar en de hele stevige zijwind hielp ook niet. In het begin zag ik wel wat supermarkten en cafés, maar ik kon niet eens denken aan eten.

Zodra ik exact 1/3 van de dagafstand volbracht had gunde ik mijzelf pauze. Een laatste beetje cola kon er gelukkig wel in. Daarna even uitgerust op een bankje en mentale ondersteuning van het thuisfront te hebben gekregen ben ik daarna maar weer opgestapt.

Bij Varel in het centrum even bij een Italiaan gestopt voor cola en thee. Toen leek het weer even te gaan en kreeg ik van Marion de tip om even te kijken bij de haven van Varel. De rekening van de drankjes heb ik toen snel betaald en daarbij een italiaanbanaan kunnen bietsen. Het was in de haven inderdaad een stuk leuker dan in het centrum, maar het was buiten nog wel fris. Er zat een brauhaus aan de haven, waar men druk aan het brouwen was. Ik ging naar binnen en bestelde een biertje en een soepje. De soep kreeg ik maar voor eenderde op (zelfs het brood smaakte niet) door het weg te spoelen met het bier. En ik moest nog ruim 40 kilometer.

Alsof het eerdere stuk nog niet saai was, deed dit deel van Duitsland er nog een schepje bovenop. Winderige lege en nietzeggende polders langs lang gestrekte dijken. Na kilometers langs de dijk wilde ik wel eens zien hoe de zee erachter er uit zou zien. Dat zag er zelfs teleurstellend uit. De kilometers letterlijk aftellend kwam ik bij de veerdienst naar Bremerhaven. Uitrustend op de boot kwam ik in gesprek met een Engelsman die op de fiets aan het toeren was. En hij wilde ook nog de veerboot bij Cuxhaven pakken die dag. Hij liever dan ik.

Na aankomst van de veerboot in de haven was het nog enkele kilometers fietsen. Net op tijd stond Ilaria en haar vader al klaar. De fiets kon in de werkplaats van pa en de kamer is ruim en voorzien van een eigen badkamer. Dat was wel prettig nu ik nog steeds niet op en top was. Daarna gewandeld door de stad en inkopen gedaan bij de lokale drogist. Verder wat interessante plekken bezocht waaronder een nog operationele Semafoor.

Uiteindelijk toch besloten dat ik maar wat moest eten en onderweg naar de supermarkt toch maar afgebogen en een pizzeria ingedoken voor een snelle hap. Nu op tijd naar bed en even kijken of ik mijn route niet kan aanpassen dat ik ook in Cuxhaven de veerdienst pak ipv Wischhaben. Alleen heeft dat veer weer financiele problemen.Mocht die niet meer varen zoals vorige maand dat is het ineens 20 km extra omfietsen, in plaats van dat het 40km bespaart.