De laatste warme dag.

Ikheb vannacht kort wakker gelegen en heb dus een relatief lange nacht slaap gehad. Vanmorgen rustig ingepakt en ontbeten en daarna vertrokken. Ik was al aan de rand van Pärnu dus binnen de kortste keren was ik de stad uit. Na een klein stukje langs een doorgaande weg boog ik bij .... Af naar de 101: een rustige weg die de kust een beetje van een afstand volgt. Er waren veel natuurgebieden (met name bossen) af en toe onderbroken door een kerk of een dorp.

De kilometers gleden zo snel voorbij. Na 45 kilometer besloot ik een koffiepauze te nemen in T?stamaa met een lekker stuk cheesecake erbij. Af en toe was er een stukje tegenwind maar het gemiddelde tempo bleef hoog. Ik moest mezelf af en toe wel dwingen om door de bossen de bomen te kunnen zien en ook wel te genieten van de natuur om mij heen, hoewel die visueel niet zo indrukwekkend was als andere dagen.

Bij Varbla kwam ik nog een kinderspeelplaats tegen waar ze een ontmanteld vliegtuig hadden neergezet. Daar moest ik natuurlijk ook even in. Waarom had ik dat vroeger niet in mijn lokale speeltuin? Dat er twee afgezaagde autosturen en een autodashboard in zat mocht de pret zeker niet drukken.

Bij Paatsalu heb ik op een bankje langs de weg geluncht. Ik had s morgens broodjes gemaakt en ik had nog wat cola en chocolade. Ik was inmiddels al op tweederde van de afstand voor vandaag dus dat ging allemaal super snel.

Hoewel ik niet de officiële route over de eilanden Muhu, Saaremaa en Hiiumaa volgde (dat was met ruim 200 km extra iets teveel van het goede) had ik bij het plannen van de route toch besloten dat ik via Virtsu wilde fietsen. Dat bleek een goed besluit want vlak voor Virtsu ging de weg via een mooie dijk over een prachtige baai.

Bij de veerboot van Virtsu ben ik omgedraaid en ben de alternatieve route gaan volgen. Via een lange doorgaande weg met een tweetal kerkruïnes kwam ik in Lihula aan. Ik had een appartement via Airbnb gevonden waarvan de eigenaresse niet thuis was. Haar niet Engels sprekende moeder zou me opvangen. Maar dan moest ik eerst het appartement vinden. Het adres gaf alleen de flatnummer aan en verder niet. Daarnaast hadden deze opgeknapte sovjetflats ook niet allemaal een nummer en was is druk bezig een systeem te ontdekken toen ik een vrouw zag zwaaien.

Ik werd binnengelaten in het appartement met slaapbank in de woonkamer, keuken en badkamer. Alles was duidelijk dus ik informeerde de verhuurster dat alles goed was.

Op de bank slapen zou me wel lukken en het stroompunt bij de koelkast en magnetron werkte wel niet maar dat gaf niet. Het werd vannacht toch koud dus kon alles op het balkon en de magnetron kon ik versjouwen. De moeder had de houtoven opgestookt, maar daarop gaan koken was me nu toch wel een stap te ver.

Eerst heb ik nog even de finale van de Giro gekeken en daarna ben ik naar de restanten van de 13e eeuwse nederzetting gaan kijken en naar een uitkijktoren van het natuurpark hier gefietst. Dat bleek een enorm park te zijn waar ik kilometers ver kon kijken over riet en moeras. Ik heb helaas weinig vogels gezien, maar het was een leuk uitstapje.

Op de weg terug heb ik nog even boodschappen gedaan. De afdeling magnetron maaltijden kon ik niet ontdekken dus heb mij uiteindelijk maar gewaagd aan de instant noedelsoep en aardappelpuree met rundvlees. Uiteindelijk smaakte dit redelijk en kon ik op tijd douchen en ontspannen (lees: blog schrijven en bier drinken).

Dit was de laatste keer deze trip dat ik in korte broek kon fietsen. Was het vandaag nog 10 a 12 graden, morgen wordt het 5 a 7 en heb ik ook nog vrijwel de hele dag tegenwind. Maar nog twee dagen fietsen en dan ga ik het nog missen.