Dag 05 Bremerhaven - Marne
Na een prima nacht slaap voelde ik mij vanmorgen een stuk beter dan gisteren. Na mijn sportontbijt (er stond in elk geval heel groot Ritter Sport op) ging ik weer op pad. Via rustieke fietspaden langzaam de stad uit. Ik had besloten toch de lange route te doen. Ik kon alleen maar informatie vinden dat het veer van Cuxhaven sinds 1 maart niet meer voer, en alle nieuwsberichten over een mogelijke herstart begin april gaven me geen goed gevoel. Het laatste bericht was van vorige week, dus besloot ik het er niet op te wagen. Als gevolg daarvan had ik een groot middenstuk van de route meewind. Dat ging lekker.
Na een korte tussenstop bij een buurtwinkel annex bakkerij voor een kop koffie en een koek ging ik weer op pad. Het was inmiddels beginnen met miezeren en mijn beenstukken om mijn benen warm te houden schoven steeds maar af, dus die deed ik maar af. Zouden ze in elk geval ook niet nat houden. Voorbijgangers verklaarden mij voor gek in mijn korte broek, maar zolang je maar aan het trappen bent is het rond de 10 graden prima te doen. Vlak voor de veerboot kwam ik fietsers uit de tegenovergestelde richting komen die er uit zagen of ze op poolexpeditie waren. Lange handschoenen, dikke jassen en zelfs hun gezicht helemaal bedekt met sjaals en mutsen.
De veerboot was populair, want er stonden lange rijen terwijl de veerboten af en aan voeren. Op de boot was het inderdaad fris, maar benedendeks was een ouderwetse kantine, waar ik maar een thee nam. Het viel een beetje buiten de toon want het enige andere wat hier verkocht werd waren frankfurters. Nog wel even halverwege boven gekeken, maar het was grauw, winderig en koud.
Aan de andere kant aangekomen had ik inmiddels tweederde van de dagafstand afgelegd dus werd het tijd om te lunchen. Op een of andere reden werd ik niet vertrouwd, want ik moest direct betalen en zelf mij eten ophalen, terwijl de rest van de bistro bediend werd. Op de toonbank stond een spaarvarken voor zwart geld en alsof dat een teken was kon niet alleen contant betalen. Ik had gelukkig net genoeg bij me.
Die middag waren de laatste 40 kilometer loodzwaar. Ik had die tegenwind waarbij windkracht 5 tot 7 waaide. Met een relatief slakkengangetje fietste ik maar door. Ieder uur mocht ik een pauze houden om op adem te komen.
Er waren weinig andere mensen hier. Je kon het merken aan de schapen die vandaag heel schuw waren. Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet met een met schapen gevulde dijk volgde dus dan wordt je zo langzamerhand een schapenfluisteraar. Even verderop hadden zich duizenden nijlgansen verschanst die met mij in de buurt allemaal het luchtruim kozen. Dat was echt een heel mooi gezicht. Alsof ze een hele show opvoerden voor alle omstanders. In dit geval dus maar één toeschouwer, maar je moet je publiek natuurlijk altijd vermaken, met hoe weinig ze ook zijn komen opdagen.
Verderop voerde de weg langs een energiecentrale waar de vrachtwagens met kolen af en aan reden naar het water. Grappig was dat ze het hele terrein hadden afgeschermd met hoge hekken met prikkeldraad, maar het fietspad/weg alleen maar konden afsluiten met een laag landbouwhek.
Net voorbij Brunsbüttel kwam ik bij de afvaartplaats van de veerboot naar Cuxhaven. Het zag er helemaal verlaten uit en niet voor te stellen dat hier 6 weken geleden nog veerboten voeren. Gelukkig had ik de gok niet genomen. Ik moest wel denken aan de Engelsman die ik gisteren tegenkwam en waarschijnlijk laat in Cuxhaven vast is komen te zitten.
Het zal hier wel vaker waaien dan alleen vandaag, want ik heb nog nooit zoveel windmolens gezien. Als afleiding ben ik ze eens gaan tellen. Ik kon er op een gegeven moment rondom mij 115 tellen.
In Marne aangekomen bleek de B&B in een kamertje van een winkeleigenaar boven de winkel. Groot en voorzien van alle gemakken zoals koelkast, waterkoker en grote badkamer.
Ik besloot na een rondje door het dorp maar te gaan eten op mijn kamer. De eetgelegenheden zagen er niet zo interessant uit. Of het was een kebabtent of het restaurant met minimaal 100 gerechten:pizza, pasta, balkan, schnitzels, pangerechten, grillgerechten, visgerechten en meerpersoonsschotels. Als ik iets van Herman den Blijker heb geleerd is dat je nooit 100 gerechten lekker en vers kan klaarmaken. De enige interessante plek was de bierbrouwer, maar die was al vanaf het begin van de middag gesloten. Dus heb ik bij de supermarkt een salade gehaald en ontbijt voor de volgende ochtend. Bij het instant noedel/pasta vak gekozen voor couscous, omdat dit de enige waar niet palmolie/vet als tweede of derde ingrediënt op de lijst stond. Ook zag ik nog twee lokale bieren staan van de streekbrouwer dus die kon ik ook niet laten staan.
Buiten bij de haantjesbar heb ik nog gevraagd voor een half haantje, maar de beste man wilde alleen maar hele haantjes verkopen. Dan niet. Ik had voldoende en zonodig kon ik weer terug naar de supermarkt om extra eten te halen.
De couscous, salade en het bier smaken goed, terwijl ik miijn blog een keertje vroeg maak.
Dag 04 Leer - Bremerhaven
Ziek!
Vannacht al een paar keer wakker geworden met kloppingen, koude en warmte tegelijk en het eten wat als een steen op de maag lag. Om 8 uur klopte Michael aan dat hij naar zijn werk ging. Dat was voor mij het teken om op te gaan staan. Helaas ging dat niet zo lekker. Ik werd vrijwel direct misselijk. Als het al niet leuk is om thuis ziek te zijn, in het huis van een vreemde is dat helemaal balen. Daar kwam een flinke overgeefsessie, waardoor het eten van de Boekenwinkel er in elk geval niet meer in zat. Zouden er boekenwurmen in dat veganistische voedsel gezeten hebben? Daarna ging het heel kort weer beter, maar daarna zakte het weer in.
Op halve kracht heb ik toen de tassen weer ingepakt, de fiets uit de garage gehaald en opgeladen. Daarna in vol tenue met extra windjack aan vertrokken. Het enige wat ik op had was een plak suikerbrood en water. Ik was dus nogal gammel maar ik had afgesproken voor 17u die middag bij mijn b&b van die avond te zijn omdat de eigenaresse om half 6 op de trein wilde. Na wat eerste mooie omgevingskilometers via een fietspad tussen de bossen door de stad Leer uit kwam ik na een half uur op een saaie provinciale weg met fietspad ernaast. De kilometers gingen erg zwaar en de hele stevige zijwind hielp ook niet. In het begin zag ik wel wat supermarkten en cafés, maar ik kon niet eens denken aan eten.
Zodra ik exact 1/3 van de dagafstand volbracht had gunde ik mijzelf pauze. Een laatste beetje cola kon er gelukkig wel in. Daarna even uitgerust op een bankje en mentale ondersteuning van het thuisfront te hebben gekregen ben ik daarna maar weer opgestapt.
Bij Varel in het centrum even bij een Italiaan gestopt voor cola en thee. Toen leek het weer even te gaan en kreeg ik van Marion de tip om even te kijken bij de haven van Varel. De rekening van de drankjes heb ik toen snel betaald en daarbij een italiaanbanaan kunnen bietsen. Het was in de haven inderdaad een stuk leuker dan in het centrum, maar het was buiten nog wel fris. Er zat een brauhaus aan de haven, waar men druk aan het brouwen was. Ik ging naar binnen en bestelde een biertje en een soepje. De soep kreeg ik maar voor eenderde op (zelfs het brood smaakte niet) door het weg te spoelen met het bier. En ik moest nog ruim 40 kilometer.
Alsof het eerdere stuk nog niet saai was, deed dit deel van Duitsland er nog een schepje bovenop. Winderige lege en nietzeggende polders langs lang gestrekte dijken. Na kilometers langs de dijk wilde ik wel eens zien hoe de zee erachter er uit zou zien. Dat zag er zelfs teleurstellend uit. De kilometers letterlijk aftellend kwam ik bij de veerdienst naar Bremerhaven. Uitrustend op de boot kwam ik in gesprek met een Engelsman die op de fiets aan het toeren was. En hij wilde ook nog de veerboot bij Cuxhaven pakken die dag. Hij liever dan ik.
Na aankomst van de veerboot in de haven was het nog enkele kilometers fietsen. Net op tijd stond Ilaria en haar vader al klaar. De fiets kon in de werkplaats van pa en de kamer is ruim en voorzien van een eigen badkamer. Dat was wel prettig nu ik nog steeds niet op en top was. Daarna gewandeld door de stad en inkopen gedaan bij de lokale drogist. Verder wat interessante plekken bezocht waaronder een nog operationele Semafoor.
Uiteindelijk toch besloten dat ik maar wat moest eten en onderweg naar de supermarkt toch maar afgebogen en een pizzeria ingedoken voor een snelle hap. Nu op tijd naar bed en even kijken of ik mijn route niet kan aanpassen dat ik ook in Cuxhaven de veerdienst pak ipv Wischhaben. Alleen heeft dat veer weer financiele problemen.Mocht die niet meer varen zoals vorige maand dat is het ineens 20 km extra omfietsen, in plaats van dat het 40km bespaart.
Dag 03 Zoutkamp - Leer
Vandaag rustig opgestart. Hink was al naar zijn werk maar het ontbijt stond keurig klaar. Het was wel even zoeken naar de juiste koelkast, maar toen die eenmaal gevonden was, was het feest compleet. Nog even snel een handwasje gedaan en de natte was op de fiets gebonden om te kijken of de rijwind voldoende zou zijn om alles droog te maken. Daarna niet de geplande rechtstreekse route gepakt, maar toch de Waddenzee route. Met deze aanpassing ging ik er vanuit dat ik zou beginnen met zijwind en dan de rest van de dag wind mee zou hebben. Ondanks het late vertrek was het in Pieterburen nog rustig: er was geen (zee-)hond op straat.
Daarna kwamen wel wat levendigere plaatsen zoals Uithuizen, maar toen had ik zelf al een pitstop gehouden. Toen ik ongeveer hier was belde mijn jaarclubgenoot Arwin uit Engeland dat hij een lunch ging regelen met zijn vader. De rest van de route ging door leuke kleine dorpjes en mooie uitgestrekte polders met grote statige boerderijen.
Zonde dat die hier zo onder de aardbevingen te lijden hebben. Bij Delfzijl stond Arwin's vader al op mij te wachten bij het Eemshotel.
Daarna volgden weer lange polderwegen met af en toe een binnendijk. In Nieuweschans bij een kroeg/lunchroom/buurtsoos voor 1,5 euro een biertje aangeschaft. Het leek zo vlak voor de grens een toepasselijk biertje genaamd De Lage Landen, maar dit bleek gewoon een Vlaams pilsje te zijn. Aan het eind van de Waddenzeeroute kwam de grens. Langs de spoorbaan en via wat dorpjes naar Leer gefietst. Ik was hier een uurtje te vroeg voor mijn b&b afspraak dus heb ik maar even door het mooie stadje gefietst en koffie gedronken. Na een snelle incheck ging de gastheer weer weg en kon ik me lekker even douchen. Daarna naar het centrum van Leer gewandeld en in een boekwinkel met restaurant gegeten.
Dag 02 Anna Paulowna - Zoutkamp
Omdat ik vanavond pas om half 7 op de eindbestemming hoef te zijn en het weer gunstig is (lees weinig wind en dan ook nog eens meewind op de Afsluitdijk) gunde ik mijzelf een latere start dan gisteren. Dus lekker uit kunnen slapen. Na zware eerste dag kon ik dat goed gebruiken. Aan de ontbijttafel, die uitstekend verzorgd was, gaven Lia en Nic nog wat tips. Zo paste ik het begin van de route aan, zou koffiepauze plannen in Zurich en proberen om in Moddergat het museum te bezoeken.
Om even voor 9 uur sprong ik op de fiets. Na een kilometer fietsen kwam ik bij de Poldertuin, een soort miniatuur Keukenhof. Normaal was deze tussen zonsopgang en zonsondergang gratis toegankelijk, maar door asfalteringswerkzaamheden (en de angst om mijn bandjes daar aan te branden) ben ik maar even buiten gebleven. Vanaf de zijkant kon ik de bloemenpracht in elk geval al goed zien. De alternatieve route via de noordkant van het Amstelmeer beviel goed. Het was een stukje korter, maar vooral het uitzicht op het meer was door de ochtendzon vanaf die kant erg mooi.
Via het voormalig eiland Wieringen kwam ik de Afsluitdijk op.
Die was zoals verwacht lang, maar het zonnetje en het briesje in de rug zorgde voor een aangename overtocht. In Zurich werd het tijd voor koffie, maar helaas was de horeca daar nog niet uit de winterslaap.
Gelukkig was Harlingen niet ver meer en vlak voor Harlingen was een mooie "strand"-tent die uitkeek over het wad. Na een korte pauze door Harlingen gefietst. En daarna kwam lange tijd niets. De polderwegen leken allemaal op elkaar en de Waddenzeeroute maakt het nog een stukje langer door op en neer door het gebied te fietsen. Zo zat er een kronkel van kilometers in om, naar later bleek, het oude treinstation van Tzummarum te kunnen passeren.
Ik begon langzaam trek te krijgen en zocht een plekje om te lunchen. Die kwam echter maar niet. Gelukkig had ik nog een banaan en fruitbiscuits bij me om de ergste honger te stillen. Maar langs de kant van de weg je proviand oppeuzelen is toch niet zo fijn als een terrasje in het zonnetje. Bij Holwerd vond ik uiteindelijk een terrasje, maar die hadden weer geen kleine kaart. Desondanks stroomde het terras vol. Dit bleken de bezoekers van de klaverjasmiddag te zijn, die daarna allemaal naar binnen gingen. De weg vervolgde weer langs een van de vele dijken langs de Waddenzee. Fietsers kwam ik niet zoveel tegen, schapen en lammetjes die de dijk netjes maaide des te meer. Die brachten het nodige vertier.
Bij Moddergat aangekomen bleek ik net te laat te zijn voor het museum, die zou 10 minuten later sluiten. Ik heb nog wel even de pittoreske huisjes en straatjes kunnen bewonderen. Daarna kwam een stuk dijkweg aan de kant van de Waddenzee. Met een uitgestrekt zicht naar de Waddeneilanden was dit een mooie plek om te fietsen. Het fietsen tegen de schuine dijkweg wende gelukkig ook snel. Na verloop van tijd trok de weg weer over de dijk heen en ineens was daar het Lauwersmeer zichtbaar. Bij de sluizen ben ik nog even gepauzeerd om een Gronings biertje te drinken en als middagsnack even een portie kibbeling te eten. Dat smaakte goed.
Na de verfrissing riep de fiets weer. Het laatste stuk naar Zoutkamp ging als een speer. Met de wind in de rug door de prachtige natuur vlogen de kilometers voorbij. In Zoutkamp aangekomen de B&B gezocht en even met de gastheer Hink kennisgemaakt onder het genot van een vers kopje Moka koffie. Toen was het al snel tijd om me even op te frissen en een restaurant te zoeken. De italiaan was dicht dus de geplande pizza ging niet door, maar de ijssalon had een prettig geprijsd driegangenmenu en alleraardigste bediening. Dat de jaren 80 designstoelen wat minder comfortabel waren is ze vergeven.
Bij terugkomst nog even nagepraat met Hink en toen maar weer naar de kamer om mijn dagelijkse blog te schrijven. Nu maar eens lekker gaan slapen.
Dag 01 Den Haag - Anna Paulowna
Dag 1 begon met de wekker om kwart over 7. Daarna de laatste voorbereidingen, ontbijt en opfrissen en aankleden. De laatste stress momenten zorgden voor wat vertraging, maar rond 10 over 8 zat ik uiteindelijk op de fiets.
Vanaf daar doorgefietst naar Langevelder slag, Zandvoort en Bloemendaal. Daar herkende ik de "uitrit" van het Kopje dus heb ik die maar vanaf de andere kant beklommen. Dan merk je ineens dat je heel wat gewicht aan bagage meedraagt. Op een naaimachineverzetje en flink bezweet kwam ik uiteindelijk toch boven. Verderop was een brasserie die open was, maar ik besloot nog even door te fietsen. Helaas kwam er daarna voorlopig niets meer.
Bij Velsen Zuid heb ik, tezamen met een grote groep schooljongeren, het pontje genomen. Na eerst een klein kwartier gewacht te hebben en daarna de oversteek te hebben gemaakt merkte ik dat ik flink was afgekoeld. Het eerste half uur was behoorlijk fris. Daarna door de mooie en rustige duinen ten noorden van Wijk aan Zee getourd. Helaas was hier helemaal geen plekje om even te zitten en wat te drinken. Bij Egmond ben ik toen maar even afgebogen naar Egmond aan Zee en daar, op wat achteraf een winnaar van het beste terras van Nederland genoten van een uitsmijter en een Thaise kippensoep. Toen het zonnetje er ook nog doorkwam was het lastig om weer op de fiets te stappen, maar de fietsplicht riep weer.
Weer op weg vanaf de Zee zag ik dat ik illegaal bezig was geweest. Je moet blijkbaar een kaartje kopen om door de duinen rondom Egmond te fietsen. Ik had eerder wel een groene soort telefooncel gezien, maar ik ging er vanuit dat dat voor toeristische informatie was. Bij de volgende heb ik maar braaf een kaartje gekocht voor deze tolduinen.
Daarna kwam ik in de duinen bij Schoorl die ik nog wel kende van mijn mountainbiketripjes daar. De verstuivingsduin lag ook mooi te glinsteren in de zon. Bijzonder was het om te zien dat boven Camperduin er geen duinen meer waren, maar alleen nog maar een dijk, met een brak meer daarachter. In mijn beleving liggen overal langs de Nederlandse kust duinen, dus was dit ook interessant om te zien. Ondertussen wisselden de saaie dorpen elkaar af, ondertussen ook onderbroken door een mooie dorp, zoals Callantsoog met de bijzondere kerk die je al van verre kunt spotten.
Aangezien het nog vroeg was en ik in goede doen had ik in mijn wijsheid maar besloten de Noordzeeroute helemaal af te fietsen en dus door te gaan naar Den Helder, alvorens weer af te zakken naar mijn overnachtingsadres. Het stuk door de duinen (hier waren ze weer) was erg mooi, maar de benen begonnen wel al een beetje te sputteren. Leuk om de oude (en nieuwe) marinebasis en de Noord Hollandse Lands End te zien. Bijna Den Helder weer uit spotte ik een Bierbrouwer bij Fort Westoever, maar helaas waren zij op maandag dicht. Het lichaam werd steeds strammer en ik kreeg ook langzamerhand wat last van mijn nek, maar Anna Paulowna was niet ver meer. De omgeving was echter niet zo interessant. Vooral saaie polderwegen langs kaarsrechte kanalen.
Uiteindelijk bleek het uitstapje naar Den Helder nog flink wat extra kilometers te hebben gekost. De dagteller bleek uiteindelijk staan op 156 km. Ik ben niet van plan nog een dergelijke afstand te fietsen op 1 dag.
Aangekomen bij mijn overnachtingsadres kreeg ik een hartelijk ontvangst van gastdame en heer Lia en Nik, van bed&breakfast De Goudvissenkom en meteen een biertje aangeboden. Eenmaal aan tafel verhalen uitgewisseld en bleken Nik en (met name Lia) fervent fietsers die op al heel wat plekken in de wereld gefietst hadden.
Daarna heerlijk gedoucht en gegeten bij de lokale frietchinees. Nu maar op tijd naar bed want morgen wacht de Afsluitdijk en een rit van 134 km, Dat was eigenlijk de allerlangste rit van de tour, maar dat had ik vandaag dus al meteen overtroffen.
Voorbereiding Deel 2 en de officieuze start
Deze week ben ik in de weer geweest met de laatste voorbereidingen. De laatste routes aangemaakt, routeboekjes van de Oostzeeroute (van Flensburg naar Gdansk) aangeschaft, een extra fietstas geregeld en voor de zekerheid toch maar een tent geregeld voor het geval een overnachtingsadres met een bed lastig blijkt te zijn.
Vandaag heb ik alle tassen ingepakt (gelukkig paste alles, anders had ik weer spullen thuis moeten laten) en een eerste testrit gemaakt met bagage. Dit was ook meteen de officieuze start, want om van Westland naar Estland te fietsen, kun je natuurlijk niet in Den Haag beginnen. Dus ben ik met bagage naar de grens van Den Haag met Westland gefietst en weer omgekeerd. De fietstassen voegen aardig wat gewicht toe en de stuurtas maakt het fietsen bij lage snelheid instabiel, maar eenmaal onderweg gaat het prima. Mijn gemiddelde snelheid was netjes en ook de duinen kwam ik prima op dank zij alle versnellingen die ik voorhanden heb.
Onderweg kwam nog een jongen naast mij fietsen die erg geinteresseerd was in mijn vele bagage. Dat werd zo een leuk gesprek waar ik mijn komende avontuur even aan hem uit legde en hij me de oren van het hoofd vraagde over hoe ik van alles ging doen en of ik niet eenzaam zou worden en wel genoeg getraind zou hebben. Ik antwoordde dat dat trainen onderweg wel zou komen. En wat betreft de eenzaamheid verwacht ik genoeg gesprekken met mensen zoals hem, die zo'n rare snuiter die bijna 4000 km voor de lol gaat fietsen wel interessant vinden en daar wel mee willen praten.
Vanavond doe ik maar lekker rustig aan en ga ik nog even genieten van de laatste avond thuis voor een lange tijd.
Voorbereiding Deel 1
Afgelopen maandag heb ik wederom kennis gemaakt met de Russische bureaucratie. Het lijkt in de afgelopen 12 jaar weinig veranderd. Ik ben ook in 2005 een keer in Rusland geweest en van die tijd ken ik de stempels en formulierenstroom nog maar al te goed en de digitalisering lijkt hier niet echt aangeslagen.
Ik ben namelijk naar een visumburo gegaan om een visum voor Rusland te regelen. Het lijkt me prettiger om door Kalingrad te kunnen fietsen dan om er omheen te moeten en 3 dagen extra onderweg te zijn. En aangezien dit Russisch grondgebied is, heb je dan een visum nodig. Het is vooraf onduidelijk wat je nu nodig hebt voor een visum en dat is online ook niet zo goed te vinden. Daar kom je dus pas gedurende de aanvraag achter. Allereerst heb je een uitnodiging nodig. Gelukkig doet het visumburo dat voor je. Daarna bleek ik ook nog een verklaring nodig te hebben van de zorgverzekering, dat ik ook in Rusland gedekt was. Daarom maar eerst het eerste gedeelte van de aanvraag in orde gemaakt en afgerekend. Daarna naar huis om de verklaring zorgverzekering te regelen. Die was gelukkig binnen een uur binnen. Daarnaast moest ik weer een visum aanvraagformulier invullen op een vage site, die weer downloaden en uitprinten en voorzien van een pasfoto. Hier stonden weer vragen op die ik niet echt kon invullen, maar een telefoontje naar het visumburo bood ook niet echt veel duidelijkheid. Dan maar wat ingevuld.
Diezelfde middag ben ik met de verklaring en het formulier weer terug naar het visumburo gegaan. Die snapte er eerst niets van dat de eerste aanvraag van diezelfde ochtend was. Deze Russische dames konden het blijkbaar niet geloven dat ik die verklaring zo snel had. Maar goed....Verder met de aanvraag. Het formulier had ik niet helemaal goed ingevuld, maar dat werd snel gecorrigeerd door mijn wachtwoord te geven. Ik was wel zo slim geweest een totaal nieuw wachtwoord hiervoor aan te maken en geen variatie op een bestaand wachtwoord....Je weet natuurlijk nooit met die Russische hackers :-).
Formulier werd voorzien van de nodige stempels en handtekeningen en paspoort werd ingenomen en die mag ik de 31e ophalen. Dat is hun laatste werkdag voor mijn geplande vertrek dus dat komt mooi uit.
Op dinsdag ben ik naar Nijmegen naar Stip bikes om de gekozen fiets op te halen. De fietsenmaker zit in het oude Honigcomplex aan de Waalkade en is een broeinest van hip ondernemersschap. Een beetje de Haagse Binckhorst zeg maar. Inclusief alternatieve bierbrouwer natuurlijk. Maar ik kwam niet voor het bier maar voor de fiets. Het is een onbekend Duits merk (Sinus), maar een echte tourfiets met goede hydraulische remmen en een afgesloten naafversnelling met 11 versnellingen. Dat moet voor de route voldoende zijn. De versnelling is nagenoeg onderhoudsvrij en zeer betrouwbaar dus ga ik er vanuit dat deze het goed gaat doen. Na wat speuren op internet had ik deze gevonden en die was ook twee weken eerder bij de bezichtiging en korte proefrit goed bevallen.
Na een praatje met de fietsenmaker nog even een kwartiertje door Nijmegen gefietst om hem uitgebreid te testen. Daarna afgerekend en de fiets in de auto proberen te passen. Gelukkig ging hij er zonder problemen in en hoefde ik ook niets te demonteren of te verlagen. De volgende dag maar een echte test gedaan. Naar Hoofddorp en terug. 95 km totaal en het ging heel soepel. De gemiddelde snelheid die ik rij is wel lager dan ik gewend ben van racefiets of mountainbike met smalle banden, maar alles gaat soepel en is de fiets helemaal stil.
Ook deze week nog een fietsnavigatie gekocht, geïnstalleerd en gekoppeld aan sensoren en aan online diensten als Strava (voor de routehistorie) en Komoot (voor de routeplanning). Daarna ook nog wat finetuning gedaan aan de GPS routes. Ik heb een fietstas gekocht en Duitse boekjes van een groot gedeelte van mijn route besteld bij de fietsvakantiewinkel. Hopelijk staan daar nog wat overnachtingsadressen in en tips voor leuke bezienswaardigheden onderweg.
En niet te vergeten heb ik ook de terugvlucht geboekt en samen met Marion een leuk appartement in Gdansk uitgezocht.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Hier kun je op de hoogte blijven van alle (of in elk geval vele) avonturen en ervaringen tijdens mijn reis van Westland naar Estland. Vanaf volgende week zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Je kunt automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat. Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Sjoerd